Toespraak burgemeester Nieuwenhuis voor zijn herbenoeming

Burgemeester Nieuwenhuis hield op woensdagavond 8 november een toespraak naar aanleiding van zijn herbenoeming als burgemeester van gemeente Waddinxveen.

Geachte leden van de raad, beste mede-collegeleden, vertegenwoordigers van de organisatie en vooral ook: inwoners van Waddinxveen,

Het proces van herbenoeming is mooi, maar heeft ook iets wonderlijks. Ik heb het gevoel dat ik voor de vijfde keer mijn herbenoeming aan het vieren ben.

Immers, net voor de zomervakantie werd ik voorgedragen voor herbenoeming. Het eerste moment om iets om te vieren!

Vervolgens viel het koninklijk besluit op de mat. Mooi nieuws! Dat leverde gebak op in het fractievoorzittersoverleg.

Weer even later legde ik de eed af op het provinciehuis. We hebben er een gezellige avond met het gezin van gemaakt.

En nu afgelopen maandag mijn 2^e termijn daadwerkelijk begon, was het vierde moment dat er een klein feestje was. Nou ja, klein… ik werd ontzettend verwend en verrast. Deze raadszaal was afgeladen met medewerkers van het gemeentehuis. We hadden een heerlijk en gezellig ontbijt met elkaar.

En vanavond staan we er opnieuw bij stil. En het is goed om dat ook nu in een openbare raadsvergadering te doen. Belangrijke momenten moet je immers markeren. Of, zoals ik het bij mijn installatie in 2017 zei: Op kruispunten moet je even stilstaan en niet zomaar oversteken. Op kruispunten kijk je goed om je heen.

En dat wil ik vanavond maar weer eens herhalen. Ik wil met u, net als in 2017, vier kanten opkijken; u meenemen in vier perspectieven.

Allereerst: achterom kijken

In 2017 begon voor mij het burgemeesterschap in Waddinxveen. Het ambt heb ik moeten leren. Ik moest ont-wethouderen. Waddinxveen leren kennen. En als gezin wennen aan het feit dat je toch een beetje in een etalage woont en leeft.

Colleges kwamen en gingen; We kregen te maken met Corona. Gemeenteraadsverkiezingen. Veel wisselingen en ontwikkelingen in de ambtelijke organisatie.  

Kortom, jaren waarin veel is gebeurd. Lief en leed kwam voorbij. De optelsom van de dingen is dat ik goede jaren heb gehad waarin ik heb genoten van de mensen en van het werk. Wat is het waardevol om te ervaren dat er mensen om je heen staan die je steunen, die je vertrouwen. Ik wil iedereen die op welke wijze dan ook aan deze mooie jaren heeft bijgedragen, heel hartelijk bedanken.    

Het tweede perspectief: Om me heen kijken

Soms vragen mensen aan mij: ben je niet toe aan een volgende stap? Een andere politieke rol, of een andere, grotere gemeente? Dat antwoord is voor mij op dit moment heel eenvoudig: nee.

Waarom niet? Als ik om mij heen kijk, zie ik dat mijn vrouw en kinderen het hier goed hebben. Ik constateer dat we heerlijk wonen. Dat Waddinxveen een hele fijne gemeente is. Dat hier op het gemeentehuis fijne, kundige en betrokken medewerkers werken. Dat er uitdagingen genoeg zijn. Het gras bij de spreekwoordelijke buren is niet groener. Niet om te wonen en ook niet om te werken. Stabiliteit en tevredenheid zijn woorden om te koesteren in deze onrustige tijden. Dat geldt thuis, dat geldt ook in onze gemeente.

Het derde perspectief: Omhoog kijken

Op een kruispunt omhoog kijken, levert je in het verkeer niet zoveel op. In het proces van herbenoeming waarin ik afgelopen periode zat, gebeurde dat echter wel. Dat was bijvoorbeeld op 25 oktober jongstleden, door het afleggen van de eed bij de Commissaris van de Koning: “Zo waarlijk helpe mij God Almachtig”.  

Volgens het genootschap ‘Onze Taal’ gaat het in dit geval om de wens dat God iemand helpt bij het zorgvuldig uitoefenen van taken en verplichtingen. Wat mij betreft kernachtig verwoord. Ik ben een mens; met fouten en gebreken. Voor je het weet, vind ik mezelf o zo sterk en kan ik het alleen wel af. Maar ik ben o zo afhankelijk. Daarom alle reden om niet alleen nu, maar ook in de toekomst, omhoog te blijven kijken.

Tot slot wil ik graag vooruit kijken

Als ik vooruit kijk, zie ik volop kansen en mogelijkheden. Tal van perspectieven. Voor mijzelf, voor u als raad, voor het college, voor de organisatie. Die ga ik niet allemaal uitgebreid benoemen of beschrijven.

We leven in een roerige tijd en onrustige wereld. Vreselijke oorlogen. Grote duurzaamheidsvraagstukken. Kwijnend vertrouwen in de overheid. Polarisatie in de samenleving. Woningnood, bestaanszekerheid en ga zo maar door.

Dat houdt ons allemaal bezig. En tegelijkertijd hebben ook wij de oplossingen niet paraat.

Een bekend gezegde luidt: verbeter de wereld, begin bij jezelf.

Ik stel voor dat wij vanavond tegen elkaar zeggen: “Verbeter de wereld, begin in Waddinxveen.”

Gewoon dichtbij. En haalbaar. Dat zouden we kunnen doen met een paar collectieve uitgangspunten. Ik zeg collectief, omdat ik ervan overtuigd ben dat vooruitkijken altijd samen moet. Dat kan niemand van ons alleen, ook ik niet.

Ik noem een paar van die uitgangspunten, zonder compleet te kunnen of willen zijn:

• We zijn trots op Waddinxveen en dat stralen we uit. Natuurlijk gaat er weleens iets mis. Als dat zo is, zoeken we naar een oplossing.
• We staan achter onze organisatie, achter al de medewerkers. Zij verzetten ontzettend veel werk. We geven complimenten waar het kan en opbouwende feedback als dat nodig is.
• We focussen op inhoud en lange termijn. Dat betekent tegelijk dat we waken voor nodeloze discussies over processen of planningen.
• We zijn constructief. Natuurlijk is er soms de politieke scherpte; dat hoort er helemaal bij. Maar uiteindelijk altijd gericht op verbinding.
• We zien elkaar staan en gaan respectvol met elkaar om. Wie we ook zijn.
• We werken van uit vertrouwen en doen het samen. En zo maken we Waddinxveen elke dag een stukje mooier.

Ik haast me om te zeggen dat ik gelukkig merk ik dat we deze dingen vaak ook al doen of toepassen. En toch blijft het nodig om ze te herhalen; om zuinig te zijn op wat we hebben.

U mag van mij verwachten dat ik me, ook de komende jaren, voluit zal inzetten voor onze mooie gemeente. En ik nodig u uit dat samen met mij te doen. Te blijven doen.

Tot slot

Nogmaals, heel veel dank voor het vertrouwen. Voor u staat een dankbare burgemeester die geniet van zijn werk; die er gewoon zin in heeft. We hebben die tweede termijn nu genoeg gevierd; wat mij betreft: aan het werk!